„Dziesięć minut z przyjacielem bez mówienia o wojnie i pandemii. W końcu prawie poczułem się winny” – napisał w niedzielę na Twitterze Riccardo Maccioni, dziennikarz Avvenire. Rzeczywiście, podejmowanie w obecnej sytuacji innych tematów niemalże graniczy z grzechem ciężkim. Zwłaszcza gdy tytuł sygnalizuje chęć pisania o radości.
Forum dla spowiedników
Penitencjaria Apostolska już po raz trzydziesty drugi zorganizowała kurs dla spowiedników na temat wewnętrznych aspektów sakramentu pojednania. Rozpoczął się w poniedziałek, 21 marca i zakończy się celebracją nabożeństwa „24 godziny dla Pana” w piątek, 25 marca. Oto niektóre tematy, jakie zostaną podjęte w tym roku:
- Penitencjaria Apostolska: Kompetencje i praktyka (ks. Krzysztof Nykiel, regens Penitencjarii);
- Prawa i obowiązki penitenta (ks. Giacomo Incitti)
- Relacja między normami ogólnymi a przypadkami szczególnymi (Ján Ďačok SJ);
- Kategorie penitentów. Jak traktować w konfesjonale (ks. Luca Ferrari, misjonarz miłosierdzia);
- Problemy moralne pojawiające się w konfesjonale (Paolo Benanti TOR);
- Kapłani spowiednicy. Posługa pojednania w życiu kapłańskim (Marco Panero SDB);
- Penitent narcystyczny: prawdziwy i fałszywy altruizm (prof. Francesco Borghini, psychiatra)
Otwierając Forum kard. Mauro Piacenza powiedział m.in.: „Sakrament pojednania, sakrament uzdrowienia, jest także – par excellence – sakramentem radości; radości naturalnej, nadprzyrodzonej, ludzkiej i chrześcijańskiej”. Ale tej radości – doprecyzował – nie można mylić „z ustaniem lub eliminacją psychicznego poczucia winy. (…) Z tego wynika, że doświadczenie radości płynącej z odpuszczenia grzechów będzie tym bardziej intensywne, im głębsza i bardziej autentyczna jest wiara”. W sakramencie pojednania łączy się działanie penitenta i spowiednika ponieważ „penitent zmartwychwstaje, a spowiednik raduje się z cudownego dzieła, dokonanego przez Boga”.
Kończąc swoje wystąpienie kardynał zauważył, że „wraz z celebracją Eucharystii pojednanie sakramentalne jest i pozostaje najważniejszym zadaniem, powierzonym kapłanom przez nałożenie rąk”.
List do księży
W uroczystość św. Józefa sekretarz generalny Synodu Biskupów, kard. Mario Grech i prefekt Kongregacji ds. Duchowieństwa, abp Lazzaro You Heung Sik, opublikowali „List do kapłanów udających się w podróż synodalną” (link prowadzi do pełnego tekstu w języku polskim). Tą drogą chcą zaprosić prezbiterów do udziału w procesie synodalnym w trzech wymiarach:
- Uczynienia wszystkiego, co możliwe, „aby droga synodalna opierała się na słuchaniu i życiu Słowem Bożym”. Bez zakorzenienia w nim „będziemy kroczyć w ciemnościach, a nasze refleksje mogłyby przerodzić się w ideologię”.
- Podjęcia wysiłku, „aby droga synodalna charakteryzowała się wzajemnym słuchaniem i akceptacją”.
- Zadbania o to, „aby droga synodalna nie prowadziła nas do zapatrzenia się w siebie, lecz pobudzała nas do wychodzenia naprzeciw wszystkim”.
Autorzy listu mają świadomość lęków i obaw, jakie towarzyszą wielu duchownym przed wejściem na drogę synodalną. Wielu z nich pyta: „jeśli aż tak bardzo podkreśla się wspólne kapłaństwo ochrzczonych i sensus fidei Ludu Bożego, co stanie się z naszą rolą przewodnika i naszą szczególną tożsamością kapłańską?” Odpowiedź prowadzi do tytułowej radości. „Chodzi o to, by odkrywać coraz bardziej fundamentalną równość wszystkich ochrzczonych i zachęcać wszystkich wiernych do czynnego udziału w drodze i misji Kościoła. W ten sposób będziemy mieli radość przebywania u boku braci i sióstr, którzy dzielą z nami odpowiedzialność za ewangelizację”.
Dwie radości: bycia świadkiem zmartwychwstania w sakramencie pojednania oraz przebywania u boku braci i sióstr na drodze synodalnej – tyle, albo aż tyle, możemy dać światu, pogrążającemu się w wojnach i naznaczonemu cierpieniem tysięcy ludzi.
***
Sięgnij do innych tekstów autora.
Jeśli podoba Ci się nasz portal i chcesz, żeby dalej istniał i się rozwijał możesz nas wesprzeć na PATRONITE.
Ksiądz katolicki, proboszcz parafii w Skrzynkach, redaktor portalu wiara.pl