Różańce gubiłam kilkanaście razy. Obecnie w domu powinnam mieć kilka sztuk. Niestety, nie wiem gdzie. Czasem odmawiam go na palcach. Po dziesięciu minutach potrafię złapać się na tym, że od połowy czasu robię już coś zupełnie innego... Czasem nie wytrzymuję ciszy, jednej pozycji. A czasem zapachu kadzidła, świateł i większej ilości ludzi w kościele. Niekiedy chciałabym wyjść ze Mszy świętej i robić coś innego. Jak byłam mała, liczyłam lampki czy ludzi w czapkach, rozmawiałam i wierciłam się. Wtedy - niegrzeczne dziecko. Teraz - mało pobożna czy wyciszona dorosła. Wiele lat próbowałam być jak inni. Rozwijać duchowość na podstawie książek, świadectw… Czytaj dalej »
Ile jest osób takich jak ja? Pragnących Boga, a jednocześnie obserwujących świat i rzeczywistość nieco zza szyby? Dla których podręczniki duchowości i dobre rady są raniące, bo przecież tak bardzo poza zasięgiem?